Mommy

Kanadalı genç yönetmen Xavier Dolan’ın ‘Mommy’si kadar coşkulu ve tutkulu bir film karşımıza nadiren çıkıyor. Film, hiperaktivite ve dikkat bozukluğu olan ergen Steve, oğluyla bir aşk nefret ilişkisi yaşayan Die ve onların karşı komşuları Kyla’nın hikâyesini anlatıyor. Die’nin Steve ile mücadelesi başkaları için acı ve ızdırap dolu görülebilecekken, Dolan anne oğul arasındaki bu hırçın ilişkide vahşi bir enerji ve neşe buluyor.Die, Steve’i beladan uzak tutmaya çalışırken Kyla Steve için ikinci bir anne figürü olmaya başlıyor. Cep telefonu kamerasıyla çekilmiş gibi duran filmde Dolan filmin mutlu anlarında çerçeve boyutunu genişletiyor, hatta bir sahnede filmin ana karakteri çerçeveyiiki eliyle iterek açıyor. Film kulağa çok çocukça ve gösterişçi gibi gelebilir fakat filmin seyirciye geçirmeyi başardığı duyguyu azımsamamak gerek.‘Mommy’ 25 yaşındaki Dolan’ın beşinci uzun metrajı. Yönetmenin fetiş oyuncuları Dorval ve Clément yine harika performanslar ortaya koyuyorlar. Filmin bazı yerlerinde Dido ve Oasis’in parçaları montaj sekanslarda filmin ses bandını işgal ediyor. Fazlasıyla aşırılıklarla dolu bir film ‘Mommy’. Dolan, karakterleri için çok büyük bir sevgi ve coşku paylaşıyor. Karakterlerin her biri ellerinden gelenin en iyisini yapıyor, en iyi olmaya çalışmıyor. Dolan’ın filmini izlerken hata yapmaktan korkmayan, kendine has bir üslup geliştiren bir yönetmenin dünyasının parçası olduğunuzu hissediyorsunuz. Dave Calhoun