Ezgi Atabilen

The title of your exhibition is Everything is Awesome, yet the works on display are rather dark. What inspired this contrast?“You’re right, the exhibition did end up being somewhat dark. Everything is Awesome is actually a popular hashtag on social media. In this show, I focus on the pornography of consumption and the iconography of the modern-day middle class. As it happens, capitalism is sounding alarm signals all over the world, but the situation is much more cataclysmic in countries like ours, where the most kitsch versions of capitalism are experienced. We’re surrounded by violence, death, dishonesty, homophobia, ignorance and a lack of empathy. Despite all this, social media – which is, in a sense, our tool of personal communication – there’s a constant state of pseudo happiness and ecstasy. This paradox really intrigues me. I should also clarify that I certainly don’t consider myself cut off from this madness. What we’re experiencing is collective hysteria.” Could you tell us about the works on display?“Two video installations make up the biggest part of the exhibition. The first of these is my Rorschach Project, which focuses on the improvisational music created by four musicians – who were theretofore unaware of each other’s participation – upon viewing an animation they saw for the first time in their lives. I layered these separate sounds in a four-minute, five-channel video. The video premiered last August in a show hosted by Gaia Gallery at the 12thInternational

Serginin adı ‘Everything is Awesome’ ama işlerin oldukça karanlık. Nereden geliyor bu tezatlık?‘Everything is Awesome’ popüler bir sosyal medya etiketi. Sergide özetle tüketim pornografisi ve modern orta sınıf ikonografisini konu edindim. Kapitalizm tüm dünyada alarm veriyor, ama bizdeki gibi kapitalizmin en kitsch versiyonlarının yaşandığı ülkelerde durum çok daha vahim. Şiddet, ölüm, sahtekarlık, homofobi, cehalet ve empati yoksunluğuyla iç içeyiz. Buna rağmen sosyal medyada, yani bir anlamda bireysel iletişimimizde, sürekli olarak pseudo bir mutluluk ve vecd hali söz konusu. Bu tezat çok ilgimi çekiyor. Bu arada kendimi bu çılgınlıktan ayrı görmüyorum. Toplu bir histeri yaşıyoruz. Sosyal medyada teşhir edilen ve gerçekte var olan arasındaki zıtlıklara kafa yoruyorsun işlerinle. Bu mevzuyu nasıl görselleştirdin?Serginin en büyük bölümünü iki video enstalasyonu kaplıyor. İlki ‘Rorschach Project’. Bu proje birbirlerinden habersiz olarak dört müzisyenin hayatlarında ilk kez gördükleri bir animasyona doğaçlama yaptıkları müziği odağına alıyor. Bu bağımsız sesleri dört dakika uzunluğunda ve beş kanallı bir videoda birleştirdim. Video ilk kez Ağustos’ta 12. Uluslararası D-Marin Klasik Müzik Festivali’nde Gaia Gallery’nin düzenlediği sergide gösterildi. Bir diğer video ise Mayıs’ta LOOP Barcelona’da gösterilen ‘The Circle Jerk’. Bir işe kabul görüşmesini anlatan yedi kanallı ve 10 dakika uzunluğunda bir video. Bu videodan hareketle 10 adet küçük baskı hazırladım. Ayrıca ‘St. Celeb