ประสบการณ์ที่เรามีต่อสีดำน่าจะใกล้เคียงกันซึ่งก็เป็นได้ไม่กี่อย่าง เช่น ในแง่ที่ฟังดูดีหน่อยก็อาจจะมองว่าเป็นสีที่สุภาพ ให้ความรู้สึกสงบสงบหรือในแง่ความเชื่อก็อาจจะถือว่าเป็นสีไม่มงคล แต่ที่ได้ยินบ่อยๆ ก็คือเป็นสีแห่งความทุกข์และความเศร้า
เช่นเดียวกับ ‘สิทธิธรรม โรหิตะสุข’ ศิลปินที่ครั้งหนึ่งเคยสร้างผลงานภาพวาดสีดำเพื่อเยียวยาความรู้สึกหลังสูญเสียคนที่รักไป แต่เมื่อหลุดจากความโศกเศร้า ศิลปินกลับได้พบกับสุนทรียศาสตร์ของสีดำในมุมที่มากกว่าความเศร้าโศกและการไว้ทุกข์ นำไปสู่การนำสีดำมาเล่าเรื่องในแง่มุมใหม่ ผ่านนิทรรศเดี่ยวครั้งล่าสุดของเขา
Traces of Solitude นำเสนอภาพวาดแนวนามธรรมที่นำสีดำและลายเส้นที่ชวนให้นึกถึงธรรมชาติ (โดยที่ศิลปินไม่ได้ตั้งใจ) มาบอกเล่าเรื่องราวที่สะท้อนถึงการมองหาความสงบทางจิตใจในยุคสมัยที่เต็มไปด้วยข้อมูลข่าวสาร และสิ่งเร้าที่ชวนให้วุ่นวายใจมากมาย โดยใช้สีดำเป็นเครื่องมือในการดึงผู้ชมมาสนใจต่อความเรียบง่ายของมันแล้วเชื่อมต่อกับความรู้สึกสงบและการระลึกถึงความทรงจำในอดีตของตนเองได้
สำหรับสีดำในนิทรรศการนี้ ศิลปินตีความว่าเป็นสีของหน้าจอโทรศัพท์และคอมพิวเตอร์ที่ดับลงเปรียบเสมือนการตัดขาดจากสิ่งรบกวนภายนอก เป็นสีดำที่สะท้อนความรู้สึกนึกคิดข้างในและการมองย้อนไปสู่ความทรงจำในอดีต มองข้ามไปในอนาคตหรือไม่ก็เป็นการค้นหาความรู้สึกจริง ๆ ของตัวผู้ชม
นิทรรศการ Traces of Solitude จัดแสดงที่ Mini Xspace Gallery ซอยปรีดี พนมพยงค์ 14 (สุขุมวิท 71) เปิดให้เข้าชมฟรี จนถึงวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2566